Beschrijving van mdma kristallen

mdma kristallen komt voor in 3 varianten: in een pil vorm (XTC), in poeder vorm en in kristalvorm. De scheikundige benaming voor MDMA is methyleendioxymethamfetamine. MDMA is afgeleid van de structuur van methamfetamine (uitgekookte speed). De meest voorkomende vorm van MDMA zijn XTC pillen. De hoeveelheid MDMA die in een XTC pil zit varieert en soms zit er zelfs helemaal geen MDMA in, maar andere werkzame stoffen.

Verschillen tussen XTC pillen

XTC pillen zijn verschillend van kleur en vaak staat er een logo in gedrukt. Let op, de kleuren en het logo zeggen helemaal niets over wat er precies in de pil zit. Als je al XTC wilt gaan gebruiken laat je pillen altijd testen! Op het moment zijn er twee grote risico’s: XTC pillen die geen MDMA bevatten en de grote verschillen in hoeveelheid MDMA die in XTC pillen verwerkt is. Ongeveer 10% van alle XTC pillen bevatten geen MDMA maar een andere stof zoals mCCP of PMMA. Wanneer de gebruiker rekening houdt met de dosering van MDMA zal hij (met name van PMMA) snel een te grote dosis innemen met alle gevolgen van dien. Er was een tijd dat bijna alle XTC pillen gedoseerd waren rond de 60 tot 90 mg. Tegenwoordig geeft de hoeveelheid MDMA in XTC pillen grote verschillen aan. Het varieert van 80 mg tot aan uitschieters van 300mg.

Wijze van inname

Een XTC pil wordt oraal ingenomen. Met sterk gedoseerde pillen is het verstandig eerste de helft of een kwart te nemen. MDMA kristallen en MDMA poeder worden ook oraal ingenomen. De effecten tussen een XTC pil en MDMA kristallen/poeder kunnen verschillen.

Wet

MDMA staat op lijst 1 van de Opiumwet, een harddrug met een onaanvaardbaar risico voor de volksgezondheid. Het produceren, verhandelen en in bezit hebben van dit middel is dus strafbaar.

Effecten van MDMA

De effecten van MDMA kunnen verschillen per persoon. Hiervoor zijn een paar oorzaken te geven. Zoals de verwachting die men heeft van het middel, ervaring met het middel, ziektegeschiedenis, maar ook de omgeving kan van invloed zijn op de effecten die MDMA teweeg kan brengen bij een persoon. De hieronder beschreven effecten kunnen dus per persoon verschillen en is daardoor meer een leidraad dan vaststaande feiten.

Lichamelijke effecten

• Verwijde pupillen, ook wel knaken genoemd
• Verminderde eetlust
• Stijve kaken
• Droge mond en droge keel
• Verhoogde hartslag en verhoogde temperatuur

Geestelijke effecten

• Energiek gevoel, de gebruiker voelt een enorme lading energie en kan uren achter elkaar bezig zijn.
• Extreem euforisch gevoel, de gebruiker vindt iedereen lief en aardig en gaat uit van het goede in de mens.
• Gevoel van zweven
• Meer behoefte aan interactie met andere personen, van praten tot aan knuffelen
• Zintuigen beleven prikkels op een andere manier, vooral bij muziek en aanrakingen is dit het geval

Werkingsduur

Het duurt een half uur tot een uur na inname van de MDMA pil voordat de effecten merkbaar worden. Als de effecten eenmaal merkbaar zijn duurt het niet lang voordat deze effecten hun hoogtepunt zullen bereiken. De effecten van MDMA kunnen 4 tot 6 uur aanhouden, maar dit is mede afhankelijk van de hoeveelheid MDMA die er in de MDMA pillen zitten. Bij jongere en tengere gebruikers kunnen de effecten en bijwerkingen heviger zijn.

Risico’s en verslaving van MDMA

De kans op verslaving is bij MDMA minder groot dan bij andere harddrugs. Dit heeft er mee te maken dat de effecten die MDMA teweeg brengen verminderen naarmate een persoon frequenter gaat gebruiken. Wil dit zeggen dat men totaal niet geestelijk verslaafd kan raken aan MDMA? Het antwoordt hierop is heel simpel, er is een mogelijkheid dat er een geestelijke afhankelijkheid ontstaat. Verder zijn er risico’s op de korte en lange termijn verbonden aan het gebruik van MDMA.

Korte termijn risico’s

• Uitputting en overbelasting van het lichaam, dit komt doordat de gebruiker een gevoel heeft van energie, terwijl het lichaam juist moe en overbelast kan zijn. De gebruiker zal dit pas merken nadat de MDMA is uitgewerkt.
• Uitdroging is een serieus gevaar en kan zelfs dodelijk zijn. Door de MDMA wordt de lichaamstemperatuur hoger. Hierdoor verliest het lichaam in snel tempo vocht. Als dit vocht niet op tijd wordt aangevuld ontstaat er uitdroging, dit kan dodelijk zijn.
• Oververhitting, eigenlijk gebeurt hier hetzelfde als bij uitdroging alleen heeft het lichaam dan niet genoeg vocht om het lichaam genoeg af te koelen. Hierdoor stijgt de lichaamstemperatuur tot een kritiek punt. Ook oververhitting kan dodelijk zijn.
• Watervergiftiging, hoewel het belangrijks is genoeg te drinken (ieder uur 1 glas water) moet men oppassen niet teveel vocht te drinken in korte tijd (vanaf 2 liter in een uur). Dit kan namelijk tot gevolg hebben dat het natrium (zout) gehalte in het lichaam te veel daalt. Hierdoor bestaat er de kans dat de gebruiker in coma raakt en uiteindelijk komt te overlijden.
• Grotere kans op ontstekingen, met name op keel ontsteking.
• Overdosering, wanneer er teveel MDMA in het bloed komt bestaat er een kans tot overlijden.

Lange termijn risico’s

• Hersenschade
• Geheugen problemen
• Psychoses, angstaanvallen, depressies. Bij langdurig gebruik kan de gebruiker last krijgen van deze psychische aandoeningen. Deze aandoeningen zijn zeer lastig te behandelen en vaak volgt een jarenlang traject om met deze aandoeningen om te gaan.

Verslaving

Er kan bij langdurig gebruik een geestelijke afhankelijkheid van MDMA ontstaan. De persoon voelt zich niet gelukkig op het moment dat er geen MDMA in het lichaam aanwezig is. Hierdoor is de persoon geneigd om MDMA tot zich te nemen. Hoewel de effecten afnemen naarmate een persoon vaker en meer gebruikt, blijven er altijd effecten merkbaar en van deze effecten kan men dus geestelijk afhankelijk worden.

Geschiedenis van MDMA

Ontdekking MDMA

De stof MDMA bestaat relatief kort, dit wil zeggen in vergelijking met andere stoffen. Toch bestaat het middel al meer dan 100 jaar. In 1898 werd de stof voor het eerst ontdekt. Dit gebeurde door een Duitse geneesmiddelen fabrikant met de naam E. Merck. Deze fabrikant dacht dat de stof MDMA een goede vermageringspil zou kunnen zijn. In 1914 werd er patent verleend aan de fabrikant voor het vervaardigen van MDMA uit safrol-olie (uit nootmuskaat). De stof  is met deze chemische verbinding nooit in grootschalige productie genomen.

MDMA als medicijn

In 1927 deed men onderzoek of de stof MDMA toegepast kon worden als medicijn. Dit onderzoek heeft nooit echte conclusies opgeleverd. Pas in 1951 en 1952 werd er verder onderzoek gedaan naar de stof. Dit gebeurde door de Universiteit van Michigan in opdracht van het Amerikaanse leger. Onderzoeker Albert van Schoor beschreef in zijn labjournaal hoe naar 30 minuten 6 vliegen dood neer vielen. Wat deze onderzoekers nog meer ontdekte was dat MDMA bepaalde kwaliteiten had als medicijn. Het probleem was alleen dat de productie van MDMA nog redelijk kostbaar was.

In de begin jaren ‘60 kwam hier verandering in. Een Amerikaanse onderzoeker, met de naam Alexander Shulgin, bedacht een nieuwe methode om MDMA te maken. MDMA werd voortaan niet langer uit safrol-olie gemaakt, maar puur synthetisch vanuit de stof pineral. Hierdoor werd het mogelijk om veel goedkoper MDMA te produceren. Deze ontwikkeling heeft er mede toe geleid dat in de jaren ‘70 MDMA werd gebruikt door patiënten met psychische aandoeningen.

De opkomst van XTC

Eind jaren 70 besloot een groep chemici dat iedereen de positieve effecten van het middel moest kunnen ervaren. Ze zetten een illegaal laboratorium op in Californië om MDMA te produceren en te verspreiden. Ze gaven de stof MDMA de nieuwe naam Ecstasy (XTC). Ecstasy betekent extase in het Nederlands. De naam kan slaan op het effect dat MDMA heeft. De aangenomen verklaring is echter dat de naam niks anders is dan een marketing truc. De naam Ecstasy klinkt in ieder geval een stuk beter dan methyleendioxymethamfetamine (MDMA). Het middel werd in deze tijd voornamelijk thuis gebruikt. De bedoeling van dit thuisgebruik was niet de hele nacht door feesten. De bedoeling was namelijk om een reis in het eigen innerlijk te maken.

XTC als partydrug

Begin jaren 80 vond er een verandering plaats in het gebruik van XTC. Het werd niet langer gebruikt voor het ontdekken van de eigen persoon, maar werd gebruikt om een nacht door te kunnen dansen. Dit had alles te maken met de nieuwe muziekstromen die op dit moment ontstonden. Een bekende muziekstroom hiervan is acid house. Met name jongeren gingen naar de clubs waar house gedraaid werd. De acid house scene ontstond in Amerika, maar het zou niet lang duren voordat het zich zou verspreiden. In 1987 werden de eerste  ondergrondse house feesten in Nederland georganiseerd. Vanaf 1990 was de dance scene professioneler en beter georganiseerd. Al snel verspreidde het gebruik van XTC zich over veel mensen. Sindsdien is het gebruik van MDMA tot 1998 sterk gestegen. Tussen 1998 en 2003 is het gebruik iets gedaald, sinds 2003 is het gebruik van MDMA onder Nederlandse jongeren redelijk stabiel.

Samenvatting

De stof MDMA bestaat nog niet zo heel lang, namelijk pas sinds 1889. In de jaren ’60 heeft men ontdekt de stof synthetisch na te maken. In deze periode was het een tijdlang een medicijn. Eind jaren ’70 kwam voor het eerst illegale XTC op de markt. Dit was gewoon MDMA, maar werd voor marketing doeleinden Ecstasy genoemd. Het werd gebruikt om een reis te maken in de eigen persoon. Begin jaren ’80 kwam een omkanteling. XTC werd steeds meer gebruikt als opwekkende drug waarbij de gebruiker de hele nacht door kan dansen. Sinds 2003 is het gebruik onder jongeren redelijk stabiel gebleven.

Combi gebruik

MDMA en alcohol

• Vergroot kans op hoofdpijn en misselijkheid
• Gevaar met oververhitting, hoewel alcohol enigszins afkoelt drijft het ook vocht af. Hierdoor kan de gebruiker uitgedroogd raken en daardoor oververhit raken. Oftewel het lichaam kan de kerntemperatuur niet onder de 38 graden houden.
• MDMA in combinatie met alcohol raden wij hierom sterk af.

MDMA en cocaïne/amfetamine

• Grotere kans op uitputting lichaam, alle drie de middelen zijn namelijk opwekkende drugs. In combinatie zorgt dit voor overbelasting van het hart.
• Vergroot kans op hersenschade
• Vergroot kans op uitdroging en oververhitting.
• Vergroot kans op hartritmestoornis, hartinfarct of hersenbloeding

Het gecombineerd gebruik van verschillende drugs of drugs met medicijnen kan vervelende, onvoorspelbare, en ook gevaarlijke effecten met zich meebrengen. Daarom wordt combigebruik afgeraden. Dit geldt overigens voor elke drug.